Er was 'ns een Chinees, met ogen als twee smalle spleten
Dat hebben ze wel vaker, dat komt van 't hete eten
's Middags, op een bankje, al soezend in de zon
Zag hij een kameraad, die hij nog uit Hongkong kon
(Kende, joh. Oh, ja.)
En 's middags op een bankje, terwijl het flink regende
Zag hij een kameraad, die hij nog uit Hongkong kende
(Ja, nou is 't gelijk pokkeweer!! Nou en?)
De kameraad zou juist op wintersport naar Zell am See
Had z'n ski's al omgebonden, en z'n radiootje mee
Om, met een stuk muziek, van de heuvels af te sjezen
Samen zijn ze toen gelijk naar Oostenrijk gerezen
(Gereisd, hoor. Dat is wel goed, hoor)
Reeds in de treimcoupe, slaakte de kameraad een gil
Riep: "Ik vergat me ladio, kan d'r niet tegen, 't is zo stil"
refren':
Holst du die ladio of haal ik die ladio
Toe hol dielie la do, lo die ladio
Holst du die ladio of haal ik die ladio
Hollia toe hallia diejo
Nu zat er juist een ouwe, dove mevrouw in de coupe
Ze had een radiootje over, ze deed er toch niks mee
De Chinezen waren blij, ze lachten en ze zongen
Terwijl ze door het prachtige winterlandschap gongen
(Gingen. He, verdorie.)
De Chinezen waren blij, zij kusten de vreemdelingen
Terwijl ze door het prachtige winterlandschap gingen
(He, gatsie, klef gedoe)
In Zell am See gekomen, trokken zij de latten aan
En zijn toen met hun radio in de stoeltjeslift gegaan
Maar op 't hoogste punt was er opeens een schok, zo groot
Waarna pardoes de radio van hun schoot af schoof
(Wacht even! Nee, 't klopt, hoor. O!)
De kameraad was is paniek, riep: "Ik kan niet zondel muziek
Daal elgens in 't ravijn, da zal m'n ladio wel zijn"
refren'
En, hoog in de bergen klonk tussen 't hoorngeschal
De noodkreet van Chinezen, in een vrije val
Gedreven door de haast om hun radio te halen
Horen wij nog immer een galm door de dalen
refren'
refren'